[…], tak jak ty, gdy urodziłeś się i spojrzałeś na świat po raz pierwszy. Świat był dziwny i cudowny, gdyż widziałeś go czystymi oczyma dziecka. Ale starzejąc się, zacząłeś przyzwyczajać się do niego – widząc ciągle słońce, stwierdziłeś, że to to samo stare słońce. Widziałeś drzewa, aż uznałeś, że wszystkie są takie same. W końcu, zaczynasz się nudzić, rozpadać na kawałki i dezintegrować, aż wreszcie umierasz, ponieważ masz wszystkiego serdecznie dość.
Ale po twojej śmierci (w ciele) rodzi się następne dziecko, które jest oczywiście tobą, gdyż każde dziecko nazywa siebie "ja" i widzi całość ponownie świeżym okiem, co je niesłychanie przejmuje.
Zatem w ten przemyślny sposób niepozwalający na nudę rzeczy toczą się w kółko i w kółko. [ … ]"
(fragment wypowiedzi Alana W. Watts - brytyjskiego filozofa, pisarza, mówcy. Znany był ze swych badań porównawczych religii, również jako tłumacz i popularyzator filozofii Wschodu na Zachodzie.)
Jedno z hinduistycznych powiedzeń mówi :
Życie tutaj to most” -
„Przejdź po nim, ale nie buduj na nim domu”.Czytając ten tekst zawsze przychodzi mi na myśl cykl wegetacji drzewa:
Drzewo wypuszcza najpierw pąk kwiatu, który zmienia się w owoc. Owoc zawiera w środku zarodek, który spada na ziemię, aby mogło narodzić się z niego nowe drzewo. Cykl więc rozpoczyna się od drzewa, które rodzi kwiat, z kwiatu powstaje owoc, z owocu zarodek i znowu nowe drzewo.
Comments