Rozważania o wolności.

Poczucie wolności nie jest wolnością .

Wolność jest bez poczucia wolności. Poczucie wolności pochodzi z wyzwolenia z ograniczeń, opiera się na przekroczonych ograniczeniach.

Wolność natomiast jest wiecznie wolna od granic: w tym sensie jest Wolnością bez poczucia wolności, która jest w rzeczywistości konsekwencją poczucia wyzwolenia.

Wolność nie jest większą wolnością od czegoś, jest Wolnością bez różnorodności od Jaźni, to jest: Całkowite Istnienie, Całkowita Wiedza, Nieprzejawiona Błogość. Poczucie wolności może pochodzić z nieświadomości konieczności wynikającej z rządzących nami praw. Uzależnienie od tych warunków sprawia, że ​​są prawie niezauważalne.

Na ogół człowiek jest świadomy tylko głównych uwarunkowań, podczas gdy nie zauważa mniejszych, bardziej subtelnych. Kiedy wzrastają prawa, którym podlegamy, widzimy, że jesteśmy bardziej niewolnikami, to znaczy mniej wolnymi. Z drugiej strony, podnosząc stopień świadomości, prawa, którym podlegamy, zmniejszają się, a to pozwala nam zdawać sobie sprawę z ograniczenia niższych płaszczyzn egzystencjalnych. Ograniczenie znane wcześniej tylko bardzo częściowo. Wzrost stopnia świadomości jest jedynym sposobem, aby być bardziej wolnym lub reprezentować większy stopień wolności, a dokładniej mniejszy stopień przymusu.

W rzeczywistości musimy wziąć pod uwagę, że Wolność nie ma stopni. Najbardziej subtelnym, maksymalnym uwarunkowaniem jest Nieuwarunkowane (Bóg, Pochodzenie), także dlatego, że istnieje niezależnie od wszystkiego innego, co jest jego wyrazem.