"– Wszystko jest kosmosem! – powiedział Piaskowy Wilk. – Wszystko, co istnieje! To tu i teraz, i tam, i wtedy. To światło i ciemność, galaktyki i gwiazdy, planety, komety, klarnety, i niedźwiedzie i śledzie i małe zakurzone czerwone landrynki, które czasem można znaleźć na samym dnie kieszeni..
– Jak ta, którą właśnie zjadłam – powiedziała Karusia. – Ona też była częścią kosmosu?– Oczywiście! – odparł Piaskowy Wilk. – Była częścią kosmosu. I ty też, Karusiu, jesteś częścią kosmosu.[...] na chwilę kosmos skurczył się i był tak mały, jak błysk w złocistym oku Piaskowego Wilka. Karusia w jednej chwili poczuła się tak lekka i szczęśliwa, że prawie pofrunęła do domu. (...) próbowała wyjaśnić tacie, że i on, i ona, są częścią kosmosu, tak samo ważną jak każda z gwiazd na niebie, i że ten bezkres wcale nie znajduje się gdzieś bardzo daleko, ale jest wszędzie i przez cały czas". ( cytat A.Lind, Piaskowy Wilk)
Widziałem ślimaka ze wszechświata, pełznącego po kamieniu. Widziałem źdźbło trawy kołysane wiatrem kosmosu. Rósł tam też kwiat, który nazywa się oset. I był też tata, który wpatrywał się w niebo – Tak, tato – wyszeptałem. – widzę. Wszystko to było wszechświatem! Zdawało mi się, że nigdy nie widziałem nic piękniejszego.
( cytat U.Stark, "Jak tata pokazał mi wszechświat")
Comments