Ten, kto wędruje.

Nie każde złoto jasno błyszczy,

Nie każdy błądzi, kto wędruję,

Nie każdą siłę starość zniszczy.

Korzeni w głębi lód nie skuję

Z popiołów strzelą znów ogniska

I mrok rozświetlą błyskawice.

Złamany miecz swą moc odzyska,

Król tułacz wróci na stolicę.

Tolken "Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia"

[...] niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemności nocy, kto nie widział jeszcze zmroku.

My decydujemy tylko o tym jak wykorzystać czas, który nam dano.

Nawet najmniejsza osoba zmienić może bieg dziejów...

Jest tylko jedna droga i że jest jak wielka rzeka:

źródło tryska spod każdych drzwi, a każda ścieżka stanowi jego dopływ.

Droga idzie coraz dalej i dalej w dół od drzwi, gdzie to się zaczęło.

Teraz daleko przed nami idzie droga .

I muszę nią podążać, dopóki jeszcze mogę gorliwie.

Dopóki nie połączy się w jakąś większą drogę - tam, gdzie spotyka się wiele ścieżek i spraw. A dokąd wtedy? Nie mogę powiedzieć.

-(...) serce mnie przestrzega.
 - Serce przestrzega? A przed czym znowu?(...)
 
 - Przed zwłoką. Przed drogą, która wydaje się łatwiejsza i  bezpieczniejsza. Przed uchylaniem się od ciężaru, który na mnie spoczął.  Przed, wybacz, ale muszę to w końcu powiedzieć, zbytnią ufnością w siłę  
i mądrość ludzi.