Sfery doświadczeń.

Życie to doświadczanie.

Oznacza to bycie świadomym, myślenie o tym, czego jest się świadomym i odnoszenie się do tego, co się przeżywa, do przeszłych doświadczeń, które mogą być doświadczeniami osobistymi, lecz także doświadczeniami wyniesionymi z tradycji społecznych, naukowych, religijnych, etnicznych, kulturowych i innych.

W ścisłym znaczeniu tego słowa doświadczenia odnoszą się do zmian w relacji pomiędzy jednostką a jej otoczeniem - zdarzenia zewnętrzne - lub nieustających zmian w relacjach pomiędzy różnymi biologicznymi i psychicznymi elementami składającymi się na istotę ludzką - pomiędzy ciałem, umysłem, uczuciami i „duszą”.

Tam, gdzie nie ma świadomości, nie ma też doświadczeń.

Doświadczający zmieniany jest przez doświadczenie, nawet jeśli widząc, co zaszło, odmawia dopuszczenia tego faktu do swojej świadomości, którą w większości przypadków rządzi jego ego. Odmowa ma negatywny wpływ na doświadczającego i jeśli proces taki powtarza się, nabiera on swoistych kompleksów, co z kolei często prowadzi do zaburzeń neurotycznych lub psychotycznych. W każdym razie, jeśli istnieje świadomość zewnętrznych i wewnętrznych zmian, możemy mówić o doświadczeniu. Jest ono najczęściej uwarunkowane z jednej strony zewnętrznymi czynnikami biologicznymi, a z drugiej - naciskami intelektualnymi i emocjonalnymi ze strony rodziny, kultury i społeczeństwa.

"Świadomość i siła.

W tych dwóch kategoriach przedstawić można wszystkie doświadczenia ludzkie.

Bez świadomości, każdy przejaw siły jest tylko zwierzęcy;

bez siły, świadomość jest abstrakcją, pozbawioną substancji esencją, oddechem bez żadnego odniesienia do życia. "

Wszystkie możliwości dostępne człowiekowi urodzonemu w określonym punkcie przestrzeni są ze sobą powiązane i nawzajem na siebie działają.