A kiedy wejdziecie do mojej świątyni, uderzy was jej jedność i dostojeństwo ciszy; kiedy zaś ujrzycie, jak ramię przy ramieniu chylą tu swoje czoło wierny i odszczepieniec, rzeźbiarz i kamieniarz, mędrzec i prostaczek, człowiek wesoły i smutny, nie mówcie, że to brak spójności, albowiem oni poprzez korzenie tworzą jedność, a świątynia znalazłszy dzięki nim wszystkie potrzebne drogi stała się poprzez nich - sobą.
Nie trzeba się więc obruszać, że jeden się różni od drugiego i że ich pragnienia są
przeciwne i język różny - trzeba się cieszyć, gdyż jeśli jesteś twórcą, zbudujesz świątynię tym
wyższą i ona będzie ich wspólną miarą.
Wartość ma tylko to,
co wchłonęło w siebie ludzki czas.
[...]
„Czy trzeba się poddać, czy walczyć?”
Trzeba się poddać, żeby przeżyć, a walczyć po to, żeby nadal żyć.
Pozwól życiu biec swoim tokiem.[...]
Sprzeczności w tobie należą do procesu przemiany,
[...] Odrodzisz się piękniejszy o skrzydła.
Stojąc na wierzchołku góry, gdy w dole wszystkie problemy zdają się uładzone, pytasz
sam siebie: „Jak to możliwe, że nie rozumiałem od początku?”
Tak jak gdyby od początku było coś do zrozumienia.
fragmenty utworu sprzed wieku pod tytułem "Twierdza",
Utwór jest ostatnią książką Antoine'a de Saint-Exupéry'ego, ( znanego powszechnie jako autora "Małego Księcia" ) Autor uważał ją dzieło swego życia. Odszedł, zanim zdołał ją ukończyć..
Comentários