Wrażliwość.

"[ ... ] równa aleja lub skalista ścieżka tak samo wiodą mnie ku przepaści.

Gdy chcę wzlecieć, powietrze wokół mnie gęstnieje i trwam z rozpostartymi skrzydłami, nie mogąc ich złożyć.

Nie mogę ani chodzić, ani lecieć, niebo wzywa mnie, gdy jestem na ziemi,

a ziemia, gdy wznoszę się ku niebu; w górze akwilon wyrywa mi pióra;

na dole kamienie ranią mi stopy. Mam stopy zbyt wrażliwe, by stąpać po szklanych odłamkach rzeczywistości, a rozpiętość skrzydeł zbyt małą,

by wzlecieć ponad wszystkim i unieść się, zataczając kręgi, w głąb błękitu

[ … ]"

(Gautier )