.W małym wschodnio - himalajskim królestwie narodziła się idea, która wzbudza rosnące zainteresowanie na całym świeciedeę tę wprowadzono w 2008 roku do konstytucji Bhutanu, gdzie w art. 9 napisano: Głównym celem działalności rządu jest zapewnienie każdemu obywatelowi tego kraju szczęścia.
Cała narodowa strategia rozwoju miała opierać się właśnie na Szczęściu Narodowym Brutto.
Powołano nawet Ministerstwo Szczęścia, które zorganizowało kilka międzynarodowych konferencji, na które zaproszono wiodących zachodnich specjalistów (w tym kilku laureatów Nagrody Nobla) w celu opracowania skutecznych strategii i metod oceny wskaźnika SNB.
Te cztery filary zostały dalej podzielone na dziewięć głównych czynników, które następnie dzielą się na części składowe.
Wśród tych dziewięciu głównych czynników stanowiących podstawę do obliczania wskaźnika SNB znajduje się ocena:
zdrowia (zdrowie psychiczne, samoświadomość stanu zdrowia, liczba dni w zdrowiu, niepełnosprawność);
samopoczucia (pozytywne i negatywne emocje, duchowość, satysfakcja z życia);
poziomu życia (majątek, posiadanie domu, dochód gospodarstwa domowego na osobę);
wykształcenia (umiejętność czytania i pisania, edukacja, wiedza, wartości);
wykorzystania czasu (praca, sen);
zróżnicowania kulturowego (znajomość języka ojczystego, uczestnictwo w wydarzeniach kulturalnych, zdolności artystyczne, Droga Harmonii);
witalności społecznej (rodzina, związki wspólnotowe, bezpieczeństwo, ofiarowanie czasu i pieniędzy);
różnorodności ekologicznej (kwestie ekologiczne, odpowiedzialność wobec środowiska, wpływ niszczenia przyrody na rolnictwo, skutki urbanizacji);
dobrego rządzenia (osiągnięcia władz, prawa podstawowe, usługi dla obywateli, uczestnictwo polityczne);
SZCZĘŚCIE NARODOWE BRUTTO
Punktem wyjścia dla autorów szczegółowej koncepcji indeksu SNB jest teza, że zachodni badacze szczęścia popełniają fundamentalny błąd opierając się na subiektywnych odczuciach jednostki, czyli na jej samopoczuciu, zamiast badać obiektywne wskaźniki. Szczęście jest zdaniem bhutańskich naukowców zjawiskiem złożonym, pochodną wielu czynników, które powinno się badać osobno. Dopiero synteza szczegółowych analiz umożliwia określenie poziomu szczęścia mieszkańców kraju. „Szczęście Narodowe Brutto” nie opiera się więc na badaniach samego „szczęścia”, ale czynników warunkujących jego występowanie i poziom. SNB obliczany jest w oparciu o 9 głównych czynników, z których każdy ma równie istotny wpływ na szczęście. Każdy z czynników dzieli się na części składowe (od 2 do 4), których jest ogółem 33. W ich ramach można wyróżnić aż 124 fragmentaryczne mierniki szczęścia.
Mierniki szczęścia
Autorzy szczegółowej koncepcji indeksu Szczęścia Narodowego Brutto stwierdzili, że zachodni badacze szczęścia popełniają podstawowy błąd, kiedy skupiają się na subiektywnych odczuciach jednostki, czyli na jej samopoczuciu, a nie na badaniu obiektywnych wskaźników.
Szczęście Narodowe Brutto to suma wskaźników warunkujących występowanie szczęścia i jego poziom na czterech filarach: zrównoważonym rozwoju społeczno-gospodarczym, dobrym zarządzaniu, ochronie środowiska i ochronie kulturowej.Od produktu narodowego brutto ważniejsze jest szczęście narodowe.
żaden Bhutańczyk nie wszedł na pokład bez wcześniejszej konsultacji z astrologiem. Większość robi to zresztą do dziś. Gdy przepowiednia okazuje się zła, a podróży nie można odwołać, trzeba oszukać przeznaczenie.
prof. Jeffrey Sachs, który niegdyś wspierał Leszka Balcerowicza w liberalizacji polskiej gospodarki, a 10 lat temu po wizycie w skrajnie nieliberalnym Bhutanie wyznał zauroczony: „Wróciłem z królestwa wspaniałej przyrody, bogatej kultury oraz inspirującej autorefleksji”.
eśli gdzieś urzeczywistniły się wizje ekologów, to przede wszystkim w Bhutanie. Obowiązująca od 2008 r. konstytucja nakazuje, by co najmniej 60% powierzchni kraju pokrywały lasy. Wyeliminowało to groźbę rabunkowej wycinki drzew, przed którą nie uchroniono dżungli Amazonii i Borneo. Przepis jest rygorystycznie respektowany. Lasy wciąż zajmują około 70% powierzchni Bhutanu, ponad 40% to tereny objęte dodatkową ochroną jako parki narodowe i rezerwaty. Rząd nie wydaje zezwoleń na budowę zakładów przemysłowych i kopalń, które mogłyby się przyczynić do dewastacji środowiska.
zastąpił go więc nowym GNH, czyli szczęściem narodowym brutto – służącym do bardziej holistycznej oceny życia. Królewski program objął zasady mające pomóc w osiągnięciu równości społecznej i wzrostu poczucia życiowej satysfakcji wśród obywateli. Co to oznacza w praktyce? Darmową edukację i opiekę zdrowotną, brak zgody na rozwój gospodarczy kosztem zasobów naturalnych i miejscowej kultury. I to na serio. Konstytucja, którą napisał król, narzuca np. stopień zalesienia kraju na poziomie minimum 60 procent (dziś wynosi 72 proc.). Bhutan jest jednym z nielicznych centrów bioróżnorodności na świecie
W 2006 roku czwarty król Bhutanu znalazł się na liście stu najbardziej wpływowych osób według tygodnika „Time”. Jego koncepcja zrównoważonego rozwoju, czyli narodowego szczęścia brutto, stała się przedmiotem analiz najlepszych ekonomistów i wywiera wpływ na międzynarodową politykę. Dzieło czwartego króla od 2008 r. kontynuuje jego syn. Od 2012 roku, po dyplomatycznej kampanii Bhutanu, obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Szczęścia Został ustanowiony przez ONZ na 20 marca. Rezolucja poparta przez 68 krajów mówi o potrzebie nowego podejścia do rozwoju gospodarczego, które promuje zrównoważony rozwój, walkę z ubóstwem, szczęście i dobrobyt, a więc zasady, które Bhutan wprowadził u siebie już w latach 70.
Comments