Dzięki uważności uczymy się przeżywać świadomie każdy moment życia, który właśnie się pojawia.
Bycie uważnym oznacza powstrzymanie na jakiś czas naszych osądów, odsunięcie planów na przyszłość
i branie obecnej chwili taką, jaka ona jest,
a nie taką, jaka miałaby być.
Praktykowanie uważności jest bardzo proste. Nie potrzebujemy do tego żadnej specjalistycznej wiedzy czy aparatury, wydajnych komputerów czy innych pomocy zewnętrznych. Wystarczy obecność, zwrócenie uwagi na oddech, poczucie ciała i obserwowanie aktywności umysłu. Wydaje się to proste, a jednak często sprawia wielki kłopot.Nasze myśli szybko odbiegają od obecnej chwili ku czemuś, co już minęło, ku planom na wieczór, na jutro albo na przyszły rok.
Chętnie też zatrzymujemy jakąś myśl, dokładnie ją rozważamy, tworzymy wokół niej historie, obrazy, marzenia i dopiero po chwili orientujemy się, że już dawno odpłynęliśmy od tutaj i teraz.
Praktykowanie uważności uczy dostrzegania aktywności umysłu, ale też tego, żeby się nią nie przejmować, żeby nie dać się jej podporządkować.
Dzięki uważności poznajemy nasze myśli i emocje, stajemy z boku, obserwujemy i pozwalamy, aby ich ciągły strumień przepływał obok nas. Buddyjski nauczyciel uważności Thich Nhat Hanh mówi:
„Aby zapanować nad naszym umysłem i uspokoić myśli, musimy też przyglądać się uważnie uczuciom i wrażeniom zmysłowym i jednoczyć się z nimi. Żeby opanować umysł, musisz praktykować jego obserwację”.
Uważność daje przestrzeń i jasność w komunikacji z innymi, szczególnie może pomóc, gdy relacje są trudne. Uczymy się słuchać innych i jednocześnie słuchać siebie, dajemy sobie czas, nie reagujemy automatycznie. Jon Kabat-Zinn mówi, że nawet jeden świadomy oddech wystarczy, aby nie zadziałać automatycznie.
Efekty uważności
zwiększa koncentrację, poprawia zarządzanie czasem, dodaje pewności w podejmowaniu decyzji, zwiększa umiejętności rozwiązywania konfliktów, pobudza kreatywność i ułatwia radzenie sobie ze stresem.
bardziej uważne słuchanie,
Praktykujący uważność:
- są obecni: są w danym momencie, a nie błądzą myślami w przeszłości lub przyszłości. Większość osób nie zwraca pełnej uwagi na to, co dzieje się właśnie teraz, rozpamiętuje przeszłość lub troszczy się o przyszłe zdarzenia – uważni (obecni) porzucają nawyk martwienia się;
- są świadomi: wiedzą, co pojawia się w nich samych w danym momencie, nie są zaślepieni przez emocje czy negatywne wzorce zachowań; są świadomi efektu, jaki ich słowa, działania i zachowanie wywołują u innych;
- są spokojni: racjonalnie myślą w momencie stresu, dzięki czemu uspokajają innych, bez względu na okoliczności są w stanie nie stracić panowania nad sobą;
- są skoncentrowani: potrafią z rozmysłem ukierunkować czas i własne zasoby na priorytety, koncentrują uwagę na jednym zadaniu, nie są rozproszeni, dzięki czemu wykonują zadania znacznie..
Comments