Kontemplacja - błysk światła poznania.

Podczas gdy medytacja na ogół wiąże się z usunięciem ze świata i jego działań,kontemplacja jest prostym stylem odnoszenia się zarówno do wewnętrznych, jak i zewnętrznych doświadczeń życiowych, który pozwala na aktywne uczestnictwo.

Można powiedzieć, że jest to spokojna refleksja połączona 
z introspekcją czyli wglądem we własne wnętrze (obserwacją oraz analizą własnych emocji, myśli i przemyśleń). Stan kontemplacji jest więc bardziej zrelaksowany, otwarty, spontaniczny i intuicyjny.

Kontemplacja pozwala spontanicznie formułować wnioski i ogólne zasady, ponieważ ułatwia nam rozeznanie znaczenia. Podczas "wglądu" we własną psychikę można przyjrzeć się tym sferom, które na co dzień ignorujemy. Pozwala nam dokładnie ocenić te odczucia, w jakich okolicznościach się  pojawiły, co jeszcze im towarzyszy i z czego wynika właśnie taka, a nie  inna reakcja na daną rzecz, zjawisko, etc.Zatem można ją wykorzystać dla osiągnięcia wewnętrznego spokoju

Kontemplacja (łac. contemplari przyglądać się, oglądać), forma poznania i trwania wobec poznawanego przedmiotu; Inaczej ROZPOZNANIE.

Pojawia się ona w nas jak swoisty błysk światła poznania, w którym widzimy coś lub pojawia się zrozumienie czegoś nowego. Stąd metaforą kontemplacji jest światło pozwalające widzieć i poznać. Dopiero w drugim znaczeniu oznacza „rozpatrywanie czegoś za pomocą zmysłów lub ducha.

Kontemplacja jest wejściem w przestrzeń spotkania z samym sobą.