Identyfikacja z ranami.

Jeśli związek nie generuje coraz więcej miłości, wolności, zaufania i harmonii, to jest jak firma, która pracuje na straty i prędzej czy później zmuszona zostanie do zamknięcia.

A my, dopóki identyfikujemy się z naszymi starymi ranami, one nadal będą kierować naszym życiem emocjonalnym i relacjami. W relacjach będziemy występować: 1. Jako ofiary, słabe, jęczące i jęczące, które nie są w stanie poradzić sobie ze swoimi psychologicznymi i emocjonalnymi granicami i często zastępują rolę ofiary i biernego sprawcy. 2. Jako osoby nadmiernie skompensowane, gdzie stworzymy wokół siebie silną ochronną strukturę charakteru ego, która może prowadzić do złudzenia wszechmocy, aktywnego sprawcy, który czuje, że istnieje tylko wtedy, gdy uda mu się przechytrzyć innych, aby udowodnić sam, że nie jest, jest słaby lub niezdolny. W obu przypadkach nie będziemy mieli innego wyboru, jak powtórzyć stare wzorce i przyciągnąć ludzi i sytuacje, które potwierdzają sposób, w jak postrzegamy siebie. Dopóki jesteśmy uwikłani w tę identyfikację, rany będą decydować o naszym życiu, a nie o nas. Zwykle szukamy dobrego związku, który pomoże zrekompensować nasze rany, a przynajmniej nie sprawia, że ​​je czujemy, szukamy księcia z bajki i bajecznej wróżki … kogoś, kto może pełnić rolę opatrunku na nasze rany.

Ale rany są i zawsze będą, niezależnie od miłości i uczucia, które jesteśmy w stanie przyjąć i odwzajemnić, a te prędzej czy później znów staną na przeszkodzie, ingerując w związek i rujnując wszystko. Te rany których nie jesteśmy świadomi, a które są obecne na poziomie podświadomości - niszczą i bojkotują nasze szczęście.

Jeśli zajrzysz w głąb siebie, odkryjesz, że za każdym oczekiwaniem, za każdym roszczeniem i potrzebą kontroli, poczuciem posiadania, zazdrością i zawiścią kryje się głęboka identyfikacja z naszymi ranami i cała seria reaktywnych schematów wywołanych ideą nie warto i nie zasługuje na miłość, przywiązanie, przyjaźń, satysfakcję, wolność i szczęście. Nie jest łatwo rozpoznać naszą prawdziwą Istotę i nasze cechy, kiedy utożsamiamy się z ranami i nieuświadomionymi uwarunkowaniami.