Gdzieś na krańcach świata, a może tuż obok.
Czeka na mnie Mój Dom.
Dom pełen Ciepła, Pokoju, Radości.
A jego ściany oplata życzliwość.
Gdzieś na krańcach świata czeka mój Dom.
Przestronny Dom.
Nasycony blaskiem światła Miłości.
Gdzie każde pomieszczenie opowiada inną historię.,
Gdzieś na krańcach świata, a może bardzo blisko mnie,
Już Jest mój Dom.
Dom otoczony lasem szemrzących liści.
Tkających opowieści ze słów, jakich dotąd nikt nie używał.
Gdzieś na krańcach świata czeka na mnie mój Dom.
Dom otoczony kwiatami. Zanurzam się w tęczy zapachu.
Gdzie na krańcach świata…
Już tutaj Jest mój Dom.
Przy nim studnia z kryształową Wodą.
Nabieram ją w dłonie…
Obmywam się…
Smakuję życie…
Gdzieś głęboko w moim sercu
Jest
Mój Dom.
Dom, w którym czas się wypełnił.
A wiecznie Teraz dźwięczy Muzyka Sfer.
Gdzieś w głębi mnie otwiera się.
Dom mojego serca.
Wkraczam w Jego wnętrze…
Zatrzymuję się…
Stąpam po miękkiej przestrzeni bezkresu…
JESTEM.
/Ryszard Klein, Spojrzenie Boga/
Jeśli podoba Ci się ten wpis i czujesz w podobny sposób - zapraszam Cię do pozostałych postów..
Cytat ten zostaje użyty w ramach własnej twórczości na moim autorskim blogu internetowym. Ujęty w jednym z wielu postów stanowi niezbędną i nieodzowną, wyjaśniającą cześć składową całości przekazu dla Czytelnika. Jego długość i kształt stanowi ważne dopełnienie mojego utworu, czyli autorskiego bloga postrzeganego jako całość o spójnej tematykę.
Σχόλια