Przepływ Istnienia.

Ponieważ naszym celem jest powrót do odczuwania jedności, za każdym razem, gdy nasze myśli

lub zachowanie jest oddzielone, tworzymy tarcie z przepływem Istnienia.

Ilekroć osądzamy coś złego w nas lub poza nami, wchodzimy w konflikt

z Istnieniem, które zmierza ku Jedni, a zatem skłania się ku Miłości (agápe).

Choroba jest niczym innym jak najbardziej fizycznym przejawem tarcia, jakie tworzymy na poziomie emocjonalnym i mentalnym.

W rzeczywistości wszyscy jesteśmy chorzy, niektórzy mniej lub bardziej, na poziomie psychicznym lub fizycznym. Całe nasze cierpienie psychiczne jest symptomem tego, że coś jest nie tak z naszym sposobem postrzegania Istnienia: nasze myśli są skierowane raczej na oddzielenie niż na Jedność i Miłość.

I pozostaniemy chorzy, dopóki nie przestaniemy mieć separacyjnych uczuć wobec świata. Można też powiedzieć, że choroba wynika z braku miłości.

Ilekroć osądzamy kogoś źle, zamiast go kochać, oddalamy się od celu, dla którego przybyliśmy na Ziemię – powrotu do Jednego – i zasiewamy nasiona przyszłego zaburzenia, które może być zarówno psychiczne, jak i fizyczne.

Z tego wynika, że ​​problem uzdrawiania jest problemem religijnym (religare = ponowne zjednoczenie), a nie naukowym, uzdrawia się przez wiarę i uzdrawia się zbliżając się do Boga.

Salvatore Brizzi poprzez swoją pisarską działalność i wykładanie zasad kreowania własnej rzeczywistości. Jest inspirowany postacią mnicha -wojownika, aby edukować człowieka, aby stał się prawdziwym przywódcą